De volgende morgen na ontbijt zegt mijn oom dat ik de 1ste week geen kostgeld hoef te betalen en dat ik wel mee kan helpen op de boerderij. Nou ik ben precies in Canada en wil alles wel aan pakken. Ze hebben een grote mestvaalt bij de boerderij en het doel is dat allemaal over het land te brengen als kunstmest. Al is het zwaar werk het gaat me toch behoorlijk af. Laarzen aan, handen bijna kapot van de blaren maar we werken rustig door.

Ze lachen maar een beetje en zeggen. We zullen wel een boer van je maken en die kantoorhandjes zullen wel gauw veranderen€. ´s Avonds vragen ze hoe of het met mijn kantoorhandjes gaat. Ik zeg geen probleem†maar ik heb er eigenlijk  behoorlijk last van. Wil geen handschoenen aan dat doen mijn neef en oom ook niet!!. Zo heb ik dus de eerste 10 dagen niets anders gedaan dan in de stront om te slaan.

Ze lachen me eigenlijk maar wat uit wat ik niet op prijs stel. Ook vertellen ze me dat ze mij melken zullen leren. ´t Gaat allemaal met zuigmachines en gelukkig niet bij hand zoals we 
dat in het buthus bij Jelle Eelkema deden. Deze keer zeg ik `Ik wil het wel doen, maar als ik een keer getrapt wordt door een koe kom ik mijn leven lang niet weer op stal. Mijn oom zei dat de koeien heel mak waren en hoefde daar niet over in te zitten. Ik was maar blij dat ik binnen 2 weken goed getrapt werd. Ik heb de emmer neergezet en gezegd Daar zaten jullie 
dus op te wachten? Ik ben nooit weer op stal geweest. Het melken was dus gebeurd! Als  een Fries nee zegt bedoelt hij nee.

Amsterdam is een heel eind weg, daar kom je zomaar niet. We komen als ik het goed herinner nogal laat op de middag aan maar hebben tijd om even lekker te zitten en zelfs heb ik nog een lekker biertje gedronken. Het kan nu nog dus waarom niet.

Dan komt het afscheid nemen wat mij niet mee valt. Ik zal er dan ook niet veel over vertellen. Het enige wat ik me goed herinner is dat mijn vader de laatste was waar ik afscheid van moest nemen. Hij zegt tegen mij: Ik ben een oude man..je moet er maar op rekenen dat je mij niet weer ziet. Ik zei: je bent nog helemaal niet oud, en we zien elkaar wel weer.  Ergens wist hij, dat hij dat moest zeggen, misschien heeft hij een voorgevoel gehad. Later blijkt het dat het wel zo uit kwam!!

Na het afscheid nemen loop ik door een lange hal..man..er komt geen eind aan.

Als ik eindelijk aan kom moet ik naar beneden en kom op een plein te staan. Dat was dan Internationaal gebied je bent niet in Nederland, maar ook niet in Canada.

Er zijn veel mensen die ik boven in de schemer kan zien bewegen maar het is te donker om de mensen te onderscheiden. Ze roepen allemaal dingen die je maar half kan verstaan, maar toch veel goede reis, tot ziens, en namen roepen. Eerst luister ik er naar in het schemerdonker maar ben er zeker van dat mijn familie al weer onderweg is naar huis.

Naar mijn schatting duurde dat uren. Na een poosje wordt er om geroepen dat we ons melden moeten en dat we spoedig gaan vertrekken. Als ik het (nog kleine) vliegtuig in ga ben ik erg onzeker. Er wordt vlot geladen en ik kom naast een heel dikke Duitser te zitten die een dikke trui aan heeft die ruikt naar schapen. Ik bedoel niet een gewone dikke man niet iemand die om 300 pond is. Eerst zeg ik maar niets, we moeten nog in de lucht en ik heb geen idee hoe dat gaat en af loopt. Wanneer het vliegtuig in bewegen komt duurt het nog wel 15 minuten voordat er echt gas wordt gegeven voor een stijging. Als ik door het raampje kijk zie ik nogal wat vuur van de motoren komen. Ik dacht dat de boel in de brand stond ik had mijn gordel al los 
gemaakt en stond al op om bij een deur te komen. De Duitser duwt me terug en zegt zoiets is gewoon en betekent niets, en de boel staat niet in de brand. De reis gaat vervolgens goed. Een propeller vliegtuig doet er 12 uren over en we vliegen behoorlijk laag. De turbulentie is soms wel erg, en ik vind het maar eng de vleugels van het vliegtuig te zien buigen van de luchtdruk. Aan het eind van de reis en een zo..zo gesprek schrijft de Duitser zijn naam op een stukje papier en zegt: Als je werk zoekt mag je wel bij mij komen werken. Ik bedank hem heel vriendelijk. Toch een goede man, had ik niet gedacht!! We landen eindelijk op Groenland om bij te tanken en vertrekken dan naar Montreal. Zo....nu ben ik dan in Canada.
 

PS. de foto komt uit mijn fotoboek dat ik heb bewaard als aandenken aan de reis van Amsterdam naar Montreal.
Er is een kaartje bij van de Oude Harmonie in Dokkum  één gulden 75.

De bedoeling ervan is de grootouders ook te betrekken in het school en gezins verband.

Ter verrassing was er ook nog een uitvoering bij waar alle klassen een rol hadden met bijgepaste muziek en zang. Wij rijden ongeveer een uur het noorden in om daar te komen (75km).Eerst ontbijt met koffie en gebak en koekjes gemaakt bij de scholieren zelf natuurlijk! Kleinkinderen allemaal  blij dat ze alles wat ze gemaakt en geleerd hebben in het afgelopen  seisoen mogen laten zien. Wat een voorrecht om aanwezig te mogen zijn. Zo gaan we dan dit komende weekend naar London,Ont. waar onze zoon en vrouw met 3 kinderen ook zon dag hebben.De kinderen gaan naar Christelijke scholen en wij als ouderen hebben ontzag voor de mensen die hun kinderen op deze basis laten onderwijzen.We hopen dan de 21ste te  vertrekken en de 25ste weer thuis te zijn.Het is een beetje verder, precies 250 Km (2 ½ uur rijden) op de grote verkeersweg de 401. Deze weg loopt van het verre oosten naar het verre westen van de provincie.

Zoals ik reeds eerder schreef is Canada een groot land. Ja wat noem je groot, Amsterdam is ook groot en ligt een heel eind weg. Ik wou u daar iets van vertellen en een beetje te vergelijken met Nederland.

Canada heeft een oppervlakte van 9.976 millioen vierkante km. en is het 2de grootste land in de wereld (1ste is Rusland). Vergeleken met Nederland 33.600km2. is Canada dan 296 x Nederland. De totale bevolking van Canada is 32.2 millioen. Nederland heeft 16.2 millioen inwoners. Canadas hoofdstad is Ottawa wat in Ontario ligt, en de hoofdstad van Ontario waar wij wonen is Toronto.De provincie Ontario heeft de meeste bevolking in Canada nl. 12.3 millioen en de provincie Quebec heeft 7.5 millioen inwoners.  Je kan dus zo zien dat de 2 dichtbevolkste  provincies met elkaar al 20 millioen en ver over de helft van de totale Canadese  bevolking is..In Ontario wonen wij dan in het zogenaamd gouden hoefijzer.Het is dus bij ons het dichts bevolkt en meest industrieele gebied van heel Canada en er wonen bijna 8 millioen mensen in de Greater  Toronto omtrek,.bijna 50% van de hele bevolking. Volgende keer iets meer informatie waar wij wonen in Ontario.

Wat afstanden betreft is Canada heel uitgestrekt. We spreken hier dan ook veel over hoeveel uren rijden.Onze zoon in London woont b.v. 2 ½ uur rijden bij ons weg.(250km).

Om grotere afstanden te noeman is b.v.van (Charlottetown, Prince Edward Island) naar(Whitehorse in de Yukon) is 7034 Km. en van (St.Johns Newfoundland) naar (Victoria British Columbia) 7775 Km.

We horen via mijn zus Rennie dat Nes  in rauw gedompeld is door het ernstige  ongeluk dat er verleden week gebeurde. We wensen de families en inwoners die er bij betrokken zijn veel troost en sterkte toe.

Tenslotte mag ik u vertellen dat wij binnen heel kort in mei al naar Nederland en Nes komen. Mijn zuster en broer zijn allebei 40 jaar getrouwd gedurende ons bezoek.

We hebben er al weer trek in om te gaan.We gaan ook een paar weken op hun boot door brengen.We vinden alles klein in Nederland en dat is te begrijpen als u het bovenstaande heeft gelezen.Hopelijk zie ik sommigen van u tijdens ons bezoek.  Zwaait u ook even als u me ziet? Alleen door het Nesdongeradeel contact hebben we al een band. Misschien kan ik even thee drinken bij juffrouw Jansen als ik kan uitvinden wie zij is. Ook is er een kans dat mijn volgende bericht wel eens Julie kan worden want er zal wel niet veel tijd en kans zijn om met de computer te werken.

Hopelijk ontmoet ik sommigen van u daar!!!!!!!!!!

Met vriendelijke groet John B..